Wat vooraf ging gebeurde onder het toeziend oog van de 1ste lijns gezondheidszorgers: de huisarts en praktijkverpleegkundige. De deskundige professionals die vanuit het gezichtspunt van de preventieve gezondheidszorg meneer al ruim tien jaar een gezondere leefstijl proberen aan te praten. Maar meneer is een taaie. Duwen en meebewegen, trekken en spiegelen, kleine waarschuwingen of grote dreiging: meneer is ondoordringbaar. 

"Roken? Lukt me echt niet om te stoppen. Ik ben al zo vaak gestopt maar dan gebeurt er weer wat waar ik kopzorgen om heb en dan grijp ik toch weer naar die sigaret”. Medicatie, motiverende gespreksvoering, STOPTOBER: geen enkele inspanning levert blijvend resultaat.

"Minder alcohol? Mag dat ook al niet meer? Ik mag ook niks meer. Straks zeggen jullie me nog dat ik geen vlees meer mag eten omdat dat niet goed voor me is!” 

Nou inderdaad dus: elke dag vlees en vleeswaren zijn zeker niet goed voor meneer. Zijn LDL cholesterol is veel te hoog en minderen met vlees kan bijdragen aan het verlagen van dat cholesterol. Wat ook helpt: meer bewegen en afvallen, minder koolhydraten eten. En minder alcohol drinken: “het spijt me maar alcohol is uiteindelijk in het lichaam ook weer suiker.. wordt opgeslagen als vet.. wordt overgewicht”.. Dat komt nog bovenop de pakweg 12 kilo overgewicht die meneer al dagelijks als een skippybal net boven de lage broekriem meesleurt. 

“Bewegen man, doe dat nou! Al is het maar een half uur per dag! Begin anders met een kwartier per dag, lukt dát?”

Maar al twee weken later ligt hij met een potentieel dodelijke hartritmestoornis op de stoep voor Pizza Mario. Daar had hij geen rekening mee gehouden! Het is hem ‘overkomen’, hij is er heftig door verrast. Zijn familie is nu, een week nadat hij voor Jaffa voor de pizzeria lag, nog helemaal ontdaan van de spanning. Zelf merkt hij ook wel dat het hem niet in de koude kleren is gaan zitten. Die dagen op de IC en de hartbewaking hebben indruk gemaakt. Hij heeft moeite met nadenken en slaapt slecht. De cardiologen zijn heel duidelijk geweest: hij moet écht aan de slag met afvallen, gezonder leven, alcohol minstens halveren en boven alles STOPPEN MET ROKEN MENEER! En trouw een handvol pillen slikken, elke dag weer, levenslang. Het is nogal wat. 

De huisarts belt om te vragen hoe het gaat. De praktijkverpleegkundige belt om te vragen hoe het gaat. Meneer is van harte welkom op de praktijk voor vragen over zijn aandoening, zijn medicatie, om te praten over wat er gebeurd is. En voor advies over gezonder eten, hulp bij stoppen met roken, zoeken naar haalbare beweegdoelen. Misschien lukt het na deze serieuze waarschuwing van het lichaam om toch andere keuzes te maken in het dieet en definitief te stoppen met roken? 

Voor de noodzakelijke 2de lijns specialistische medische kennis houden de cardioloog en de hartrevalidatiegroep van de fysiotherapie meneer voorlopig onder controle. In de 1ste lijn bijt de praktijkverpleegkundige zich voor de zoveelste keer vast in waarschijnlijk het taaiste stuk van de revalidatie: meneer zover zien te krijgen dat hij écht gezonder gaat leven. Ze zal opnieuw alles erbij slepen wat kan helpen: motiverende gespreksvoering, adviesgesprekken, empatische gesprekken, voorlichting, filmpjes, namen en contactgegevens van beweegcoaches en 'dietisten die je niet meteen vanalles verbieden'… Aftasten, doorprikken, drempels verlagen, inspireren...Doorkauwen, hoe taai ook.

Zelden mensen gezien met zo'n lange adem als die van de praktijkverpleegkundigen van de 1ste lijns gezondheidszorg!