Wij zien de beelden van demonstraties en het gewelddadig optreden van Loekansjenko’s ordetroepen. Gevolgd door de beelden van politie en ME in ‘gevecht’ met relschoppers in Utrecht Kanaleneiland en Overvecht, in de Schilderswijk in Den Haag. Voor welk heilig mensenrecht gaan zij zo boos de straat op eigenlijk? Wat maakt hun leven in dit land, in deze buurten, zo’n ondraaglijke hel dat ze het nodig vinden om auto’s en buurthuizen in brand te steken om aandacht te vragen voor hun diepe leed? Hoe tragisch is hun bestaan dat ze zelfs stenen, vuurwerk, fietsen, straatmeubilair naar de politie gooien, schelden, uitdagen, opjutten en meppen op alles en iedereen? Ze moeten het wel veel zwaarder hebben in hun leven dan die roepende maar veelal geweldloze demonstranten in Wit-Rusland, gezien de vernielingen en het geweld dat ze bij hun acties gebruiken. 

En dan zien we ook nog de beelden van mensen die zwaar te lijden hebben onder de beperkende coronamaatregelen van het RIVM en Rutte en daarvoor met spandoekteksten als ‘stop de coronadictatuur’ en ‘gevangen in een vrij land’ de straat op gaan. Zij moeten wel de échte slachtoffers zijn. Hun strijd voor totale vrijheid in bewegen, demonstreren, doen wat je wilt en je door niemand laten zeggen hoe je je moet gedragen is een diep treurige strijd waarin ontzettend geleden wordt! Dat moet ik toch kunnen begrijpen! Sommige van deze demonstranten gaan zelfs zo ver in hun afkeer en afwijzing van alle preventieve en actuele maatregelen ter voorkoming van verspreiding van het coronavirus dat ze één van de meest gruwelijke symbolen van genocide en haat op de shirts van hun kinderen spelden: Jodensterren met daarin de tekst ‘ongevaccineerden’. Je moet wel extreem lijden en onderdrukt worden als je naar dit demonstratiemiddel grijpt. 

Ik weet niet hoe anderen de diverse straatgeweldbeelden van de afgelopen dagen tot een logisch en te verdragen beeld van onze samenleving kneden, maar ik krijg het niet voor elkaar. Hoe breng je een boze anti-viruswaanzin-vaccinatie-demonstrant, een relschopper en vuurwerkgooier en een demonstrant voor vrijheid en democratie in een dictatoriaal systeem bij elkaar in je wereldbeeld op een manier dat je er ook nog enige verbondenheid in ziet? In Wit-Rusland gaan mensen de straat op voor een eerlijke samenleving zonder angstaanjagende onderdrukking. Ze hebben geen politieapparaat achter zich dat in essentie bedoeld is om ze veilig te houden en te beschermen. Integendeel. Ik heb groot respect voor hun moed en strijdlust, ondanks de angst voor het geweld en voor gevangenschap in ellendige omstandigheden. Wij hier, in het democratische Nederland, hebben er echt geen flauw idee van hoe het is om te leven onder dictatoriaal gezag. Wij zijn rijk door vrijheid en democratie, ook al zit niet altijd onze individuele favoriete politieke partij aan het regeringsroer. De relschoppers in Den Haag en Utrecht keren zich tegen de politie die in essentie uit is op het beschermen van burgers. En de anti-virus-waanzinnigen en anti-vaccinatie-betogers keren zich tegen de maatregelen die in essentie bedoeld zijn om ons en onze medemensen te beschermen tegen ernstige ziekte en overlijden. 'Excusez le mot' maar hoepel op met je ‘gevangen in een vrij land’ en ‘stop de coronadictatuur’ omdat je tijdelijk niet exact kan doen wat jij wilt, met wie jij wilt en hoe jij wilt. Jezelf relativeren... kan nogal eens helpen om je VRIJ te voelen.